توجه به به موضوع رنگ و استایل پوشاک ابتدایی متناسب با روحیه دانشآموزان، منجر به تربیت صحیح و پرورش فرزندانی سالم، معتدل و منضبط میشود. چند سالی است که دانشآموزان نمیتوانند با هر لباسی که بخواهند وارد مدرسه شوند و استفاده از پوشاک ابتدایی و سایر مقاطع اجباری شده است. اجباری بودن لباس فرم مدرسه را تقریبا همه پذیرفتهاند؛ اما طرح ، رنگ و سبک و سیاق دوخت این لباس همیشه مورد بحث بوده است. خواستن فرزندی سالم، منضبط، با اعتماد به نفس، پرنشاط و نیرومند و تحویل او به جامعه به عنوان دانشآموزی کوشا، درسخوان، سالم، پرشور و سرزنده آرزو هر پدر و مادری است.
والدین میخواهند شخصیت آرام و معتدل فرزندانشان در محیط مدرسه و در شرایطی فراهم شود که جسم، ذهن و قوا خلاقیتشان هماهنگ با یکدیگر پرورش یابند و به آنها اجازه بروز احساسات، قابلیتها و خلاقیتهای درونی داده شود. درست همین جا است که استفاده از یونیفرم مدرسه به عنوان یکی از فاکتورهای دخیل در رشد و پرورش فرزندان مطرح میشود و لازم است به موضوع رنگ و استایل پوشاک ابتدایی متناسب با روحیه دانشآموزان بیش از پیش اهمیت داده شود.
هزارتوی انتخاب طرح و استایل پوشاک ابتدایی
رنگها به عنوان بخشی از استایل پوشاک دانش آمور تاثیر شگرفی براندامهای حسی کودکان دارند. رنگها روی قوه ادراک دانشآموزان اثرگذار هستند و نخستین مرحله یادگیری یعنی دریافت دادههای محیطی توسط گیرندههای حسی با دخالت رنگها صورت میپذیرد. جالب است بدانید تنوع رنگ موجب افزایش دادههای انتقال یافته به مغز میشود و در نتیجه قدرت ادراك مغز افزایش مییابد.
با این حال تنها رنگ نیست که استایل فرم مدرسه را تشکیل میدهد و طراحی یونیفرم مدارس هزارتویی است که گویی انتها ندارد. پژوهش اخیر متخصصان علوم رفتاری حاکی از آن است که رنگ، مدل و جنس روپوش مدارس به طور مستقیم روی احساس خستگی، عصبانیت، پرخاشگری و به تبع آن افت یا پیشرفت تحصیلی دانشآموزان اثر میگذارد.
یکنواختی استایل دانشآموزان خصوصا دانشآموزان ابتدایی از جمله رنگ، جنس پارچه و شیوه دوخت نامناسب روحیه دانشآموزان را درگیر میکند. حتی قوانین فیزیکی هم از این دستاوردها پشتیبانی میکنند و مثلا استفاده از پوشاک مدرسه از جنس نایلون یا پلیاستر خالص منجر به نشست الکتریسیته ساکن در بدن میشود که مستقیما در خلق و خوی دانشآموزان اثر دارد.
ظاهر برای دانشآموزان اولویت اول است!
ظاهر خوب در محل تحصیل اولویت هر فرد است؛ پیر و جوان یا کودک و بزرگسال ندارد. در صورتی که به استایل دانش آموزی و ظاهر پوشاک مدارس توجه نشود و رنگها و دوخت توسط مسئولان و نسنجیده گزینش شوند نظام فکری دانشآموزان محدود میشود؛ به مرور حس اعتماد به نفس کودک یا نوجوان که در حال شکلگیری است متزلزل خواهد شد.